ارزیابی سلامت بهینه:

• پیش از انجام انتقال جنین، ارزیابی و اطمینان از سلامت بهینه فرد ضروری است. این شامل بررسی‌های معمول، آزمایش‌های خون و احتمالاً سونوگرافی برای ارزیابی پوشش داخلی رحم و سلامت کلی تولیدمثل است.

پروتکل‌های دارویی:

• ممکن است به بیماران داروهایی تجویز شود تا پوشش داخلی رحم را تقویت کرده و بدن را برای کاشت آماده کنند. این داروها اغلب شامل هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون هستند که محیطی حمایتی برای جنین ایجاد می‌کنند.

تنظیمات سبک زندگی:

• حفظ یک سبک زندگی سالم در این دوره بسیار مهم است. به بیماران توصیه می‌شود که یک رژیم غذایی متعادل داشته باشند، از مصرف الکل و کافئین خودداری کنند و به ورزش معتدل بپردازند. تکنیک‌های کاهش استرس مانند مدیتیشن یا یوگا نیز می‌توانند مفید باشند.

زمان‌بندی و نظارت:

• زمان‌بندی دقیق انتقال جنین بسیار حیاتی است. ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی سطح هورمون و شرایط رحم بیمار را برای تعیین زمان بهینه انتقال، بررسی می‌کنند و بهترین شرایط ممکن را برای کاشت جنین فراهم می‌کنند.

حمایت عاطفی:

• انجام IVF می‌تواند از نظر عاطفی چالش‌برانگیز باشد. حمایت خانواده، دوستان یا مشاوره حرفه‌ای می‌تواند به مدیریت استرس و ایجاد آرامش در این دوره کمک کند.